ต่อๆ * 2
ไปถึงโรงพยาบาล..
พยาบาลถาม เป็นอะไรมาคะ ( เรานั่งรถเข็นอยู่)
เราก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นยังไม่หาย... ป ..เปะ.. เป็นรถเมลค่ะ รถเมล...
( เหมือนคนปัญญาอ่อน เขาถามเป็นไร เสือกบอกเป็นรถเมล)
โชคดี เพื่อนมันเดินมา เลยพูดแทนให้ เพราะอินี่พูดไม่รู้เรื่องแล้ว...
" จะขึ้นรถเมล แล้วตกลงไปครับ ขาเดินไม่ได้ ปวดมาก "
คุ๊ณพยายม ก็ดันฟังผิดอีก ---- " อะไรนะคะ รถเมลชนที่ไหนคะ"
เรานึกในใจ แมร่ง กรูจะเปลี่ยนโรงพยาบาลดีป่าววะ พยาบาลฟังไม่ได้ศัพท์ จับไม่ได้ประเด็นเลย
พยาบาลอีกคนเดินมา " ส่งเข้า อาจารย์หมอพิเชษฐ์ ดูกระดูกเลย ขาเขาบวมมาก "
เรานึกในใจ " เอาแล้วๆ อย่าเป็นไรนะ พรุ่งนี้นะเว้ยย "
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ตรวจเสร็จ หมอบอกว่าจากฟิลม์เอกซเรย์ กระดูกเท้าแตก เข้าเฝือก 1 เดือนแล้วมาดูผลอีกที
เราร้องไห้โฮเลย บอกหมอว่าจะสอบพรุ่งนี้ จะทำไง
แม่เรารีบบอกหมอเลย สอบไม่เป็นไร นอนโรงพยาบาลเลยไหมคะ คุณหมอ เดี๋ยวจะไปจองห้องเลย
( แม่เราไม่แคร์เรื่องสอบเล้ย...เห้อ )
ไม่เอาอ่ะ..อุตส่าห์ตั้งใจเรียนมาทั้งเทอม หนังสือก็อ่านเก็บมาเยอะแล้ว จะต้องมาอดสอบหรอเนี่ย... เรื่องอะไร
ยังไงก็ต้องไปสอบ ปวดขาก็จะสอบๆๆๆๆ ตั้ง 5 วิชาเลยนะ ไม่ไปสอบก็ซ่อมอ๊วกดิ
ตายสองชั้นอยู่ดีตอนซ่อม
แต่ก็แอบกังวล พรุ่งนี้จะไปสอบไงวะ จะให้แม่เอารถจอดตรงไหนใกล้ๆ ยามก็โหดเข้าข้างในที่จอดรถคณะได้ป่าวไม่รู้ สอบชั้น 3 จะเดินไปยังไงไหว ขึ้นลิฟท์ก็ยังต้องเดินเยอะอยู่ดี ทำไงๆๆๆๆ
พยาบาลถาม เป็นอะไรมาคะ ( เรานั่งรถเข็นอยู่)
เราก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นยังไม่หาย... ป ..เปะ.. เป็นรถเมลค่ะ รถเมล...
( เหมือนคนปัญญาอ่อน เขาถามเป็นไร เสือกบอกเป็นรถเมล)
โชคดี เพื่อนมันเดินมา เลยพูดแทนให้ เพราะอินี่พูดไม่รู้เรื่องแล้ว...
" จะขึ้นรถเมล แล้วตกลงไปครับ ขาเดินไม่ได้ ปวดมาก "
คุ๊ณพยายม ก็ดันฟังผิดอีก ---- " อะไรนะคะ รถเมลชนที่ไหนคะ"
เรานึกในใจ แมร่ง กรูจะเปลี่ยนโรงพยาบาลดีป่าววะ พยาบาลฟังไม่ได้ศัพท์ จับไม่ได้ประเด็นเลย
พยาบาลอีกคนเดินมา " ส่งเข้า อาจารย์หมอพิเชษฐ์ ดูกระดูกเลย ขาเขาบวมมาก "
เรานึกในใจ " เอาแล้วๆ อย่าเป็นไรนะ พรุ่งนี้นะเว้ยย "
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ตรวจเสร็จ หมอบอกว่าจากฟิลม์เอกซเรย์ กระดูกเท้าแตก เข้าเฝือก 1 เดือนแล้วมาดูผลอีกที
เราร้องไห้โฮเลย บอกหมอว่าจะสอบพรุ่งนี้ จะทำไง
แม่เรารีบบอกหมอเลย สอบไม่เป็นไร นอนโรงพยาบาลเลยไหมคะ คุณหมอ เดี๋ยวจะไปจองห้องเลย
( แม่เราไม่แคร์เรื่องสอบเล้ย...เห้อ )
ไม่เอาอ่ะ..อุตส่าห์ตั้งใจเรียนมาทั้งเทอม หนังสือก็อ่านเก็บมาเยอะแล้ว จะต้องมาอดสอบหรอเนี่ย... เรื่องอะไร
ยังไงก็ต้องไปสอบ ปวดขาก็จะสอบๆๆๆๆ ตั้ง 5 วิชาเลยนะ ไม่ไปสอบก็ซ่อมอ๊วกดิ
ตายสองชั้นอยู่ดีตอนซ่อม
แต่ก็แอบกังวล พรุ่งนี้จะไปสอบไงวะ จะให้แม่เอารถจอดตรงไหนใกล้ๆ ยามก็โหดเข้าข้างในที่จอดรถคณะได้ป่าวไม่รู้ สอบชั้น 3 จะเดินไปยังไงไหว ขึ้นลิฟท์ก็ยังต้องเดินเยอะอยู่ดี ทำไงๆๆๆๆ
posted by suthita @ 2:39:00 ก่อนเที่ยง
1 Comments:
At 5:36 ก่อนเที่ยง,
ไม่ระบุชื่อ said…
"พยาบาลถาม เป็นอะไรมาคะ ( เรานั่งรถเข็นอยู่)
เราก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นยังไม่หาย... ป ..เปะ..
เป็นรถเมลค่ะ รถเมล..." ก็นะคนกะลังขวัญเสียเพิ่ง
ตกรถเมลมาโดนถามงี้เป็นใครก็ต้องตอบแบบพี่ค่า^^
(เข้าข้างสุดริด:P)
"( แม่เราไม่แคร์เรื่องสอบเล้ย...เห้อ )"
พี่ขาถ้าคุณแม่มาเจ๊อะพี่สภาพนั่งรถเข็นขาปวมเป่ง เดา
ว่าน่าจะมีคราบน้ำตาด้วย :P ถามคุณหมอว่าพรุ่งนี้ลูก
จะเข้าสอบได้มั้ยคะ สงสัยจะไม่ใช่คุณแม่แว้วค่า ลูกทั้ง
คนเดี้ยงขนาดนี้ก็ต้องห่วงสุขภาพลูกก่อนสิค้า^^
สมกับเป็นพี่เจงๆ..เจ็บขนาดนี้ยังห่วงสอบอี๊ก(^^)//
ขอสารภาพหน่อยค่ะ..เม้นอันแรกเสร็จกว่าจะหาทาง
มาอ่านอันนี้ได้ เหงื่อตกคลิกไปๆมาๆหาแทบตายค่ะ
นึกว่าต้องเมลไปถามทางเข้าจากพี่ซะแล้ บับว่าไม่เคย
เม้นตามblogแบบนี้ง่ะค่ะ^^"
แสดงความคิดเห็น
<< Home