คืนนี้ ยาวนานนัก...
หลากหลายเรื่องราวยังอยู่ในใจไม่ไปไหน...
แสงจันทร์ส่องผ่านช่องรอยต่อของม่าน เปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ จนเป็นแสงแดด เคียงข้างน้ำที่ใหลผ่านใบหน้า...
ฉันหยิกตัวเองแรงๆ จะได้มีความรู้สึกเจ็บเป็นเพื่อนกับความโดดเดี่ยวในคืนนี้
ผ่านไปอีกวันแล้วสินะ
อรุณสวัสดิ์
แสงจันทร์ส่องผ่านช่องรอยต่อของม่าน เปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ จนเป็นแสงแดด เคียงข้างน้ำที่ใหลผ่านใบหน้า...
ฉันหยิกตัวเองแรงๆ จะได้มีความรู้สึกเจ็บเป็นเพื่อนกับความโดดเดี่ยวในคืนนี้
ผ่านไปอีกวันแล้วสินะ
อรุณสวัสดิ์
posted by suthita @ 10:16:00 หลังเที่ยง
1 Comments:
At 2:55 ก่อนเที่ยง,
suthita said…
ปวดหัว ไซนัสกำเริบอีกแล้ว
เพราะลืมตาร้องไห้มาทั้งคืน...
เช้ามา ยังเจอ ไทยรัฐลงหน้า 1 ด่าเวบเราอีก...
วันนี้ รายการทีวีก็ยังติดต่อมา..
เครียดมากกว่าเดิม
เรียกว่าซวยซ้ำซ้อน
แสดงความคิดเห็น
<< Home